O Jarosławiu

W XVI i XVII w. Jarosław przeżywał swój rozkwit. Działo się to za sprawą rozwoju handlu, a zwłaszcza słynnych jarosławskich jarmarków, które uchodziły za jedne
z największych w Europie.

Na jarmarki jarosławskie przyjeżdżało do 30 000 osób. Mieszczanie zapewniali przybyłym wyżywienie, izby do zamieszkania, pomieszczenia na składowanie towarów czy stajnie. Jarmarki miały istotny wpływ na miejskie budownictwo.

W Jarosławiu wykształcił się typ kamienicy ściśle powiązany z jej funkcją handlową, tzw. typ kamienicy jarosławskiej. Kamienice tego typu dostosowane były do potrzeb handlowych, a wzorowane na typowych dla Orientu domach nazywanych fonduku. Charakteryzowały się wiatą (rodzajem wewnętrznego dziedzińca), oświetloną oknami lub świetlikami wyprowadzonymi ponad dach nadbudowy. Dla celów handlowych użyteczne były także piwnice, tzw. składy kupieckie, często kilkukondygnacyjne, znajdujące się pod budowlami na terenie Starego Miasta. Drążone były w skale lessowej, której warstwa pod powierzchnią rynku wynosi ok. 30 m. Wykorzystywane były one do magazynowania towarów przywożonych na jarosławskie jarmarki.

Elementem kamienicy jarosławskiej były też tzw. „wielkie izby”, pomieszczenia do których zapraszano kontrahentów w celu podpisania kontraktu czy dobicia targu. Wnętrza te miały podkreślić status materialny gospodarza, ze szczególną troską dbano więc o ich wystrój. Zdobione były sztukaterią i malowidłami, zwieńczone pięknymi sklepieniami.

Obecnie najlepiej zachowaną kamienicą prezentującą ten typ, jest kamienica Rydzikowa (Rynek 14), gdzie znajduje się wejście do Podziemnej Trasy Turystycznej im. Prof. Feliksa Zalewskiego.