Miejsca

Pierwsza wzmianka o jarosławskim ratuszu pochodzi z ostatniej ćwierci XV w. Zapewne drewniany- spłonął w 1600 r. i po tym pożarze stanął już jako murowany. W 1625 r. ponownie ucierpiał w wyniku pożaru i odbudowano go w stylu późnego renesansu. Pod ratuszem, podobnie jak pod pozostałymi budynkami na Rynku znajdowały się kilkukondygnacyjne piwnice, sam ratusz zaś był budowlą na rzucie kwadratu z podcieniami. W 1782 r. Austriacy zajęli ratusz na warsztaty wojskowe i wyburzyli dwa piętra. W 1850 r. przystąpiono do odbudowy budynku nadając mu charakter neogotyku angielskiego. Pod koniec XIX w. na skutek prac remontowo-budowlanych dobudowano rozebrane piętra oraz górną część wieży, nadając budynkowi obecny, neorenesansowy wygląd, znacznie lepiej korespondujący z wyglądem jarosławskiego rynku.

Na ratuszowej wieży znajduje się zegar, pochodzący z 1896 r., wykonany w Wiedniu, w pracowni Richarda Liebinga. By się do niego dostać, należy pokonać 118 schodów. Po nakręceniu korbką linek na walce, zegar może pracować przez 36 godzin. Ciężarek do nakręcania zegara waży 20 kg, do bicia kwadransów 30 kg, do bicia godzin natomiast 50 godzin.

Nieopodal jarosławskiego ratusza w 1967 r. dokonano zagadkowego odkrycia. Podczas prac związanych z przebudową nawierzchni Rynku, po północno-wschodniej stronie ratusza, na głębokości około 1,5 m odkryto starą nawierzchnię drogową z „dyli dębowych”, pod którymi „w dole o okrągłym kształcie” znajdowało się „zbiorowisko ludzkich czaszek”. Nie przeprowadzono w tej sprawie szczegółowych badań archeologicznych ani nie sporządzono dokumentacji. Według planu miasta z przełomu XV i XVI w. miało w tym miejscu znajdować się miejsce straceń i pręgierz, co (biorąc pod uwagę fakt, iż we wskazanym miejscu nie znaleziono innych szczątków niż czaszki) skłoniło świadków zdarzenia do wysnucia wniosku, iż do odkrytego dołu wrzucano niegdyś szczątki skazańców. Czaszek była tak znaczna ilość, że (wg relacji kierownika nadzorującego prace budowlane) „załadowano nimi dwa samochody ciężarowe). Czaszki te zostały złożone w wybudowanym w tym celu grobowcu na Nowym Cmentarzu. Miejsce lokalizacji dołu zaznaczone zostało kostkami granitowymi w szarym kolorze.