Gmina znajdowała się w budynku przy placu Mickiewicza 8 w pobliżu obecnego miejskiego Ośrodka Kultury i stanowiła najwyższy szczebel samorządu żydowskiego. Tutaj załatwiano sprawy wyznaniowe, pomocy społecznej, podatków, sądownictwa czy szkolnictwa. Do obowiązków Gminy należało finansowanie utrzymania cmentarza i załatwianie ważnych spraw metrykalnych. Jarosławska Gmina Wyznaniowa Żydowska usamodzielniła się po odłączeniu od kahału przemyskiego w 1774 roku. Ważnym urzędnikiem był rabin, który otrzymywał stałą pensję. Od roku 1785 do Jarosławskiej Gminy Wyznaniowej Żydowskiej należały wszystkie okoliczne wsie. Nad Zarządem gminy czuwała Żydowska Rada Narodowa. Została powołana do przestrzegania i nadzorowania praw i interesów żydowskich. W gmachu Urzędu Gminy mieściło się również biuro Gemilat Chasiudim.
Obecnie w budynku znajdują się mieszkania. Po sąsiedzku z budynkiem Urzędu Gminy Żydowskiej pod numerem szóstym znajdował się Dom Kalek i Starców. Jego budowę dofinansowała Rada Miasta Jarosławia. Domem opiekowało się Towarzystwo Ochrony Zdrowia i Ludności Żydowskiej. Towarzystwo opiekowało się biedniejszą społecznością żydowską. W budynku mieściło się również ambulatorium wspomagane finansowo przez Bractwo „Chewra Kadisza”. Podstawowym celem działania była bezpłatna opieka i utrzymanie dwudziestu starców i kalek, tak kobiet jaki i mężczyzn. W czasie okupacji hitlerowskiej w budynku swą siedzibę miała szkoła imienia Stanisława Konarskiego. Obecnie pełni funkcję domu mieszkalnego.