Towarzystwo zostało założone w 1871 roku u zbiegu ulic Lubelskiej i Spytka. Na tym placu w 1896 roku w miejscu starego Beth – Hamidraszu fundacji barona Maurycego Hirscha, bankiera dworu bawarskiego, wybudowano dwuklasową szkołę. Fundacja miała za cel popieranie szkolnictwa ludowego w Królestwie Galicji i Lodomerii. Celem szkoły zasadniczo było szerzenie oświaty szczebla podstawowego i zawodowego. Szkoła przeznaczona była dla młodzieży w wieku od trzech do trzynastu lat z rodzin ubogich i najuboższych. Uczono w niej odpowiedniego czytania modlitewnika i studiowania prawa na poziomie elementarnym.
Na tej samej realności należącej do Towarzystwa „Talmud Tora” w 1906 r. przystąpiono, od strony ulicy Spytka 11, do budowy nowej łaźni rytualnej z powodu złego stanu starej, w dodatku zlokalizowanej w niedogodnym miejscu. Gdy w 1920 roku w mieście wybuchła epidemia tyfusu, na prośbę starosty Gmina Żydowska udostępniła łaźnię dla wszystkich mieszkańców.
W okresie okupacji łaźnia służyła więźniom eskortowanym przez Niemców. Po zakończeniu drugiej wojny światowej łaźnia stała się łaźnią miejską świadczącą usługi kilka dni w tygodniu i w sobotę przez cały dzień. W łaźni mieściły się wanny i baseny o pojemności 300–500 l., natryski, sauna i parówki do rytualnej kąpieli. Wodę do łaźni dostarczano ze studni znajdującej się obok Małej Synagogi. Dochód z łaźni przeznaczony był na utrzymanie trzydziestu chorych w żydowskim szpitalu. Obecnie w dawnej łaźni mieści się drukarnia.