Miejsca

Kościół Św. Ducha, fundacji Spytka III zwanego Jarosławskim, zbudowany został na miejscu dawnej drewnianej kaplicy, która funkcjonowała przy domu dla ubogich i sierot. Kościół powstał w 1495 r. i początkowo był drewniany, jednonawowy, połączony z budynkiem szpitalnym. Świątynia ta przetrwała do roku 1689, kiedy to na jej miejscu powstał murowany kościół, istniejący do dzisiejszego dnia. Kościół poświęcono 7 sierpnia 1690 roku, nadając mu wezwanie Świętego Ducha, św. Michała Archanioła (patrona miasta) oraz św. Błażeja. W ołtarzu głównym znajdował się uznawany za cudowny, malowany na płótnie obraz Matki Bożej z Dzieciątkiem, istniejący do dnia dzisiejszego.

Ta barokowa świątynia posiadała charakter obronny. Wskazują na to grube mury, małe, wąskie okna i otwory strzelnicze, które znajdują się pod okapem dachu. Kościół św. Ducha stanowił element systemu obronnego miasta. Pełnił rolę osłony Bramy Krakowskiej. W pobliżu kościoła znajdował się budynek szpitalny oraz ogród, sad, stodoły i stajnie. W sąsiedztwie funkcjonował także cmentarz. Najprawdopodobniej służył od do grzebania osób zmarłych w przykościelnym szpitalu.

Od czasu zaboru austriackiego aż do 1944 r. kościół pełnił rolę świątyni protestanckiej. Obecnie w świątyni, we wnęce ołtarza znajduje się obraz malowany na desce, ukazujący Ukrzyżowanego Chrystusa, datowany na XVII-XVIII w. Polichromia zdobiąca świątynię, wykonana została przez artystę malarza, Wiesława Wodnickiego z Przemyśla. W kościele św. Ducha, po lewej stronie wejścia do prezbiterium umieszczony jest XVII-wieczny obraz Maryi z Dzieciątkiem w typie Hodegetrii, zwanej Miłosierną.