Miejsca

Cerkiew pw. Zaśnięcia NMP położona przy dawnej ulicy Cichej, (dziś na terenie parku miejskiego im. Czesławy Puzon ps. „Baśka”) istniała już w 1520 r.

Do lat 60. XVIII w. była cerkwią parafialną, pod którą podlegali Rusini zamieszkujący Przedmieście Ruskie.

W bezpośrednim otoczeniu cerkwi znajdowały się budynki plebanii i szkoły, a także szpital dla ubogich, budynki gospodarcze oraz ogród, który ciągnął się aż do murów miejskich przy Bramie Krakowskiej.

Dawniej cerkiew posiadała bogate wyposażenie, m.in. cenny ikonostas, a w nim pozłacane i posrebrzane ikony oraz naczynia liturgiczne wykonane w Gdańsku. To właśnie tutaj znajdowała się cudowna ikona „Brama Miłosierdzia” z 1620 r., która dopiero w 1747 r. została przeniesiona do nowo wybudowanej cerkwi pw. Przemienienia Pańskiego.

W dniu dzisiejszym z trójdzielnej cerkwi zachowało się jedynie prezbiterium. Jego wnętrze pokrywa polichromia wykonana prawdopodobnie w XVIII w., a odnowiona przed II wojną światową przez Karła Haśkę, księdza i malarza z jarosławskiej parafii. Główne sceny na polichromii odnoszą się do siedmiu sakramentów świętych.

Obecnie polichromia jest w bardzo złym stanie, a w cerkwi brak jakiegokolwiek wyposażenia. Na taki stan rzeczy ogromny wpływ miało zamienienie cerkwi na prochownię przez Austriaków w 1789 r. Wtedy to zniszczeniu uległa częściowo nawa główna i przedsionek. W 1791 r. świątynia została odkupiona przez Rusinów. Przeprowadzili oni remont, przerabiając zachowane prezbiterium na kaplicę liturgiczną i zmniejszając powierzchnię świątyni. W 1956 r. zdewastowany obiekt postanowiono rozebrać. Tylko dzięki protestom społeczeństwa, a szczególnie jarosławskich środowisk artystycznych, do rozbiórki nie doszło. Obecnie prezbiterium cerkwi jest odremontowane oraz ogrodzone.