Na początku drugiej połowy XIX w. rozpoczął się intensywny okres ożywienia gospodarczego miasta Jarosław. Stało się tak dzięki przeprowadzonym reformom administracyjnym. Jarosław otrzymał status powiatu i własny samorząd. Jednak największe znaczenie miało otwarcie w 1857 r. połączenia kolejowego tzw. kolei galicyjskiej im. Karola Ludwika. Kolej została wybudowana w latach 1856–1861, pod zarządem Leona Sapiehy i połączyła ze sobą główne miasta galicyjskie, czyli Kraków i Lwów. Dla Jarosławia był to bardzo ważny fakt strategiczny, ze względu na formujący się właśnie garnizon wojskowy.
W związku z powiększającą się stale liczbą wojska w latach 1887–1897 zbudowano baraki wojskowe zlokalizowane przy ulicy Koszarowej (obecnie Poniatowskiego), niedaleko dworca kolejowego. Koszary (tzw. Gergont) budowano pod nadzorem Stanisława Rutkowskiego, głównego inżyniera miejskiego. Na terenie koszar powstały dwa trzypiętrowe gmachy w stylu koszarowym oraz kilka budynków, które mieściły magazyny.
Na chwilę obecną z całego założenia przetrwał jeden z budynków parterowych, znajdujący się od strony ulicy Poniatowskiego. Budynek został poddany remontom i nadbudowie, a następnie przystosowany dla potrzeb Domu Dziecka oraz Poradni Pedagogiczno-Psychologicznej.
Na tyłach parceli zachowały się jeszcze dwa budynki wchodzące w skład koszarów. W obecnej chwili zaadoptowane na potrzeby takich instytucji, jak Centrum Kształcenia Ustawicznego, filia Banku Spółdzielczego oraz na pomieszczenia usługowe.